ഷൈനാ...
വിഷാദമൂര്ച്ചയുടെ അനിവാര്യതിയില്
നീ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുതിയതിന്റെ തുടര്ച്ചയാകുന്നുവോ ഞാന് ?
നിന്റെ വരികള് ……
നിന്റെ പ്രണയം …..
നിന്റെ നഷ്ടപ്പെടുത്തലുകള് .......
എല്ലാം എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു
ഈ നിറഞ്ഞ ഏകാന്തതയില് ..
നിന്റെ കൈകള് എന്നില്നിന്നും തിരിച്ചെടുക്കുക
എനിക്ക് ഭയമാകുന്നു.
എന്റെ വരികള് എനിക്ക് മുഴുവിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...
(എഴുതാന് ബാക്കി വെച്ച വരികളെങ്കിലും മുഴുവനാക്കിയിട്ട് പോകാമായിരുന്നു നിനക്ക് ....
എനിക്ക് നിന്നോട് അസൂയ തോന്നുന്നു ..)
..
ReplyDeleteസ്നേഹിച്ചു സ്നേഹിച്ചു ഞാന് മടുത്തു പോയിരിക്കുന്നു..!
..
നിന്റെ കൈകള് എന്നില്നിന്നും തിരിച്ചെടുക്കുക
ReplyDeleteഎനിക്ക് ഭയമാകുന്നു.
എന്റെ വരികള് എനിക്ക് മുഴുവിപ്പിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...
എന്നു വായിച്ചു സന്തോഷിക്കുന്നു!
ആശംസകൾ!
(ഓർമ്മകൾ എന്നെ ഒരു ഞാറ്റുവേലയിലെത്തിച്ചു http://jayandamodaran.blogspot.com/2010/07/blog-post.html)
പ്രലോഭനങ്ങള്ക്ക് വഴിപ്പെടല്ലെ കെട്ടാ...
ReplyDeleteപൊതുവേ കവിത എനിക്ക് മനസ്സിലാവില്ല.
ReplyDeleteഏതായാലും ഇതുവഴി വന്ന നിലക്ക് ആശംസകള് നേരുന്നു
ചിലതൊക്കെ പൂര്ത്തിയാവാതെ ബാക്കിവെക്കുന്നതിലുമുണ്ട് ഒരു.........!
ReplyDelete((നന്നായെഴുതി കെട്ടോ))
എനിക്ക് അസൂയ തോന്നുന്നത് ഷഹാനയോടാണ്.
ReplyDeleteഇതൊക്കെ എഴുതാന് എങ്ങനെ കഴിയുന്നു?
ഇതോക്കെ എവിടുന്ന് വരുന്നു?
എനിക്കെന്താണ് ഇതോന്നും വരാത്തത്?
അസൂയക്ക് മരുന്നൊന്നുമില്ലല്ലൊ.. ;)
വായിക്കാന് ചെറുതാണെങ്കിലും ഉള്കൊള്ളാന് ഒരുപാടുണ്ട്.എല്ലാ നന്മകളും നേരുന്നു. തീപിടിച്ച റോക്കറ്റിന്റെ ജന്മമാണ് പ്രവാസിയുടെത്.നാട്ടിലും മറുനാട്ടിലും നില്ക്കാന് സമയമില്ലാത്ത ജീവിതത്തില് ഇതുപോലുള്ള അവസരങ്ങള്.നന്നായിഉപയോഗിക്കാന്.പ്രിയ സഹോതരിക്ക് എന്നും കഴിയട്ടെ.
ReplyDeleteഎനിക്കും നിന്നോട് അസൂയ തോന്നുന്നു...
ReplyDeleteഅനുഭവങ്ങളാണ് കവിതകളാകുന്നത്
അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുമാണ് കവിത ജനിക്കുന്നത്....
നല്ല ഭാഷ, നല്ല ശൈലി..
ഭാവുകങ്ങൾ നേരുന്നു